Deutsch-Latein Übersetzung für "eks an provans"
"eks an provans" Latein Übersetzung
annotare
<ō, āvī, ātum 1.>Übersicht aller Übersetzungen
- mit Anmerkungen versehenan-notārean-notāre
- bemerken, wahrnehmen (+ AcI/im Passiv +nominativus cum infinito (Nominativ mit Infinitiv) NcI)an-notāre figurativ, in übertragenem Sinnfigan-notāre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annotō 2. Person 2. annotās 3. Person 3. annotat | 1. Person 1. annotāmus 2. Person 2. annotātis 3. Person 3. annotant |
Futur | 1. Person 1. annotābō 2. Person 2. annotābis 3. Person 3. annotābit | 1. Person 1. annotābimus 2. Person 2. annotābitis 3. Person 3. annotābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. annotābam 2. Person 2. annotābās 3. Person 3. annotābat | 1. Person 1. annotābāmus 2. Person 2. annotābātis 3. Person 3. annotābant |
Perfekt | 1. Person 1. annotāvī 2. Person 2. annotāvisti 3. Person 3. annotāvit | 1. Person 1. annotāvimus 2. Person 2. annotāvistis 3. Person 3. annotāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. annotāverō 2. Person 2. annotāveris 3. Person 3. annotāverit | 1. Person 1. annotāverimus 2. Person 2. annotāveritis 3. Person 3. annotāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annotāveram 2. Person 2. annotāverās 3. Person 3. annotāverat | 1. Person 1. annotāverāmus 2. Person 2. annotāverātis 3. Person 3. annotāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annotem 2. Person 2. annotēs 3. Person 3. annotet | 1. Person 1. annotēmus 2. Person 2. annotētis 3. Person 3. annotent |
Imperfekt | 1. Person 1. annotārem 2. Person 2. annotārēs 3. Person 3. annotāret | 1. Person 1. annotārēmus 2. Person 2. annotārētis 3. Person 3. annotārent |
Perfekt | 1. Person 1. annotāverim 2. Person 2. annotāveris 3. Person 3. annotāverit | 1. Person 1. annotāverimus 2. Person 2. annotāveritis 3. Person 3. annotāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annotāvissem 2. Person 2. annotāvissēs 3. Person 3. annotāvisset | 1. Person 1. annotāvissēmus 2. Person 2. annotāvissētis 3. Person 3. annotāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | annotā! | annotāte! |
Futur | 2. Person 2. annotāto! 3. Person 3. annotāto! | 2. Person 2. annotātōte! 3. Person 3. annotanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | annotāre |
Perfekt | annotāvisse |
Futur | annotātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | annotāns, annotantis |
Futur | annotātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | annotandī |
---|---|
Dativ | annotandō |
Akkusativ | ad annotandum |
Ablativ | annotandō |
Supinum
annotātum |
annullare
<ō, āvī, ātum 1.> ||nullus|| (spätlateinischspätl.)Übersicht aller Übersetzungen
- zunichte machen, vernichtenan-nūllārean-nūllāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annūllō 2. Person 2. annūllās 3. Person 3. annūllat | 1. Person 1. annūllāmus 2. Person 2. annūllātis 3. Person 3. annūllant |
Futur | 1. Person 1. annūllābō 2. Person 2. annūllābis 3. Person 3. annūllābit | 1. Person 1. annūllābimus 2. Person 2. annūllābitis 3. Person 3. annūllābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. annūllābam 2. Person 2. annūllābās 3. Person 3. annūllābat | 1. Person 1. annūllābāmus 2. Person 2. annūllābātis 3. Person 3. annūllābant |
Perfekt | 1. Person 1. annūllāvī 2. Person 2. annūllāvisti 3. Person 3. annūllāvit | 1. Person 1. annūllāvimus 2. Person 2. annūllāvistis 3. Person 3. annūllāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. annūllāverō 2. Person 2. annūllāveris 3. Person 3. annūllāverit | 1. Person 1. annūllāverimus 2. Person 2. annūllāveritis 3. Person 3. annūllāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annūllāveram 2. Person 2. annūllāverās 3. Person 3. annūllāverat | 1. Person 1. annūllāverāmus 2. Person 2. annūllāverātis 3. Person 3. annūllāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annūllem 2. Person 2. annūllēs 3. Person 3. annūllet | 1. Person 1. annūllēmus 2. Person 2. annūllētis 3. Person 3. annūllent |
Imperfekt | 1. Person 1. annūllārem 2. Person 2. annūllārēs 3. Person 3. annūllāret | 1. Person 1. annūllārēmus 2. Person 2. annūllārētis 3. Person 3. annūllārent |
Perfekt | 1. Person 1. annūllāverim 2. Person 2. annūllāveris 3. Person 3. annūllāverit | 1. Person 1. annūllāverimus 2. Person 2. annūllāveritis 3. Person 3. annūllāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annūllāvissem 2. Person 2. annūllāvissēs 3. Person 3. annūllāvisset | 1. Person 1. annūllāvissēmus 2. Person 2. annūllāvissētis 3. Person 3. annūllāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | annūllā! | annūllāte! |
Futur | 2. Person 2. annūllāto! 3. Person 3. annūllāto! | 2. Person 2. annūllātōte! 3. Person 3. annūllanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | annūllāre |
Perfekt | annūllāvisse |
Futur | annūllātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | annūllāns, annūllantis |
Futur | annūllātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | annūllandī |
---|---|
Dativ | annūllandō |
Akkusativ | ad annūllandum |
Ablativ | annūllandō |
Supinum
annūllātum |
Übersicht aller Übersetzungen
- als Zeugen anrufenan-testārīan-testārī
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Futur 2 | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Perfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 1. Person 1. - 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | - | - |
Futur | 2. Person 2. - 3. Person 3. - | 2. Person 2. - 3. Person 3. - |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | - |
Perfekt | - |
Futur | - |
Partizip | |
---|---|
Präsens | - |
Futur | - |
Gerundium
Genitiv | - |
---|---|
Dativ | - |
Akkusativ | - |
Ablativ | - |
Supinum
- |
an
FragepartikelÜbersicht aller Übersetzungen
an-
Präfix präfÜbersicht aller Übersetzungen
annatare
<ō, āvī, ātum 1.> poetischpoet (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annātō 2. Person 2. annātās 3. Person 3. annātat | 1. Person 1. annātāmus 2. Person 2. annātātis 3. Person 3. annātant |
Futur | 1. Person 1. annātābō 2. Person 2. annātābis 3. Person 3. annātābit | 1. Person 1. annātābimus 2. Person 2. annātābitis 3. Person 3. annātābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. annātābam 2. Person 2. annātābās 3. Person 3. annātābat | 1. Person 1. annātābāmus 2. Person 2. annātābātis 3. Person 3. annātābant |
Perfekt | 1. Person 1. annātāvī 2. Person 2. annātāvisti 3. Person 3. annātāvit | 1. Person 1. annātāvimus 2. Person 2. annātāvistis 3. Person 3. annātāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. annātāverō 2. Person 2. annātāveris 3. Person 3. annātāverit | 1. Person 1. annātāverimus 2. Person 2. annātāveritis 3. Person 3. annātāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annātāveram 2. Person 2. annātāverās 3. Person 3. annātāverat | 1. Person 1. annātāverāmus 2. Person 2. annātāverātis 3. Person 3. annātāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annātem 2. Person 2. annātēs 3. Person 3. annātet | 1. Person 1. annātēmus 2. Person 2. annātētis 3. Person 3. annātent |
Imperfekt | 1. Person 1. annātārem 2. Person 2. annātārēs 3. Person 3. annātāret | 1. Person 1. annātārēmus 2. Person 2. annātārētis 3. Person 3. annātārent |
Perfekt | 1. Person 1. annātāverim 2. Person 2. annātāveris 3. Person 3. annātāverit | 1. Person 1. annātāverimus 2. Person 2. annātāveritis 3. Person 3. annātāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annātāvissem 2. Person 2. annātāvissēs 3. Person 3. annātāvisset | 1. Person 1. annātāvissēmus 2. Person 2. annātāvissētis 3. Person 3. annātāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | annātā! | annātāte! |
Futur | 2. Person 2. annātāto! 3. Person 3. annātāto! | 2. Person 2. annātātōte! 3. Person 3. annātanto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | annātāre |
Perfekt | annātāvisse |
Futur | annātātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | annātāns, annātantis |
Futur | annātātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | annātandī |
---|---|
Dativ | annātandō |
Akkusativ | ad annātandum |
Ablativ | annātandō |
Supinum
annātātum |
annuntiare
<ō, āvī, ātum 1.> (nachklassischnachkl.)Übersicht aller Übersetzungen
- ankündigen, (dazu) berichten (aliquid etwasoder od +accusativus cum infinito (Akkusativ mit Infinitiv) AcI / +indirekt indir Fragesatz)an-nūntiārean-nūntiāre
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annūntiō 2. Person 2. annūntiās 3. Person 3. annūntiat | 1. Person 1. annūntiāmus 2. Person 2. annūntiātis 3. Person 3. annūntiant |
Futur | 1. Person 1. annūntiābō 2. Person 2. annūntiābis 3. Person 3. annūntiābit | 1. Person 1. annūntiābimus 2. Person 2. annūntiābitis 3. Person 3. annūntiābunt |
Imperfekt | 1. Person 1. annūntiābam 2. Person 2. annūntiābās 3. Person 3. annūntiābat | 1. Person 1. annūntiābāmus 2. Person 2. annūntiābātis 3. Person 3. annūntiābant |
Perfekt | 1. Person 1. annūntiāvī 2. Person 2. annūntiāvisti 3. Person 3. annūntiāvit | 1. Person 1. annūntiāvimus 2. Person 2. annūntiāvistis 3. Person 3. annūntiāvērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. annūntiāverō 2. Person 2. annūntiāveris 3. Person 3. annūntiāverit | 1. Person 1. annūntiāverimus 2. Person 2. annūntiāveritis 3. Person 3. annūntiāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annūntiāveram 2. Person 2. annūntiāverās 3. Person 3. annūntiāverat | 1. Person 1. annūntiāverāmus 2. Person 2. annūntiāverātis 3. Person 3. annūntiāverant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. annūntiem 2. Person 2. annūntiēs 3. Person 3. annūntiet | 1. Person 1. annūntiēmus 2. Person 2. annūntiētis 3. Person 3. annūntient |
Imperfekt | 1. Person 1. annūntiārem 2. Person 2. annūntiārēs 3. Person 3. annūntiāret | 1. Person 1. annūntiārēmus 2. Person 2. annūntiārētis 3. Person 3. annūntiārent |
Perfekt | 1. Person 1. annūntiāverim 2. Person 2. annūntiāveris 3. Person 3. annūntiāverit | 1. Person 1. annūntiāverimus 2. Person 2. annūntiāveritis 3. Person 3. annūntiāverint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. annūntiāvissem 2. Person 2. annūntiāvissēs 3. Person 3. annūntiāvisset | 1. Person 1. annūntiāvissēmus 2. Person 2. annūntiāvissētis 3. Person 3. annūntiāvissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | annūntiā! | annūntiāte! |
Futur | 2. Person 2. annūntiāto! 3. Person 3. annūntiāto! | 2. Person 2. annūntiātōte! 3. Person 3. annūntianto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | annūntiāre |
Perfekt | annūntiāvisse |
Futur | annūntiātūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | annūntiāns, annūntiantis |
Futur | annūntiātūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | annūntiandī |
---|---|
Dativ | annūntiandō |
Akkusativ | ad annūntiandum |
Ablativ | annūntiandō |
Supinum
annūntiātum |